ауа

  • 51дем беру — (Шымк., Түлк.) ауа жіберу, қызылша егісіне құбыр арқылы ауа жіберу. Әрбір көмбеге құбыр орнатылып, оның ішіндегі қызылшаға д е м б е р е м і з (Шымк., Түлк.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 52аласапырандат — ет. Ауа райының бұзылуы, алай түлей болу. Түс ауа күн а л а с а п ы р а н д а т ы п, борап кетті (Ж. Түменбаев, Қардағы із., 54) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 53плазмалық — сын. Плазмаға тән, плазмаға қатысты. Ертеде халықтар дүние 4 түрлі элементтен тұрады деп есептеген. Олар: жер, су, ауа және от. Осыларды байқасақ, су, ауа заттың қатты, сұйық, газ күйлерін білдіреді де, ал от біздің сөз еткен төртінші ерекше – п… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 54текебұрқақ — зат. этногр. Таутекелердің матасу мерзіміне (желтоқсан айы) сай келетін ауа райындағы қолайсыз (жел, боран, жауын шашын, суық т.б.) күндер. Ел ішінде «Құралайдың салқыны», «Т е к е б ұ р қ а қ» деп аталатын қыс тоқсанның алғашқы күні осылай… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 55теңшегіш — зат. техн. Ыстық бөлмеге суық ауа айдағыш құрал; кондициенер. Қатты терлеп келіп ауа т е ң ш е г і шт і ң алдына тұра қалу жүрек қызметі нашар адамдар үшін қауіпті (Жас ай, 2010, №4, 31) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 56тыныстық — саңылаулар. биол. Өсімдік денесіне ауа баратын саңылау. Т ы н ы с т ы қ с а ң ы л а у л а р арқылы жапырақ дем алады, суды буландырады және ауаға оттегін бөліп шығарады (А.Ажкеев, Қант қызылшасы, 56) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 57оидень — в тот же день , только русск. цслав. оидьнь αὑθημερόν (Григ. Наз., изд. Будиловича 47а), где ои , согласно Лескину (IF 17, 491), родственно др. инд. ауаm он, этот , авест. ауǝm, лат. еum (*еi̯оm) и т. д.; ср. Вальде–Гофм. 1, 720. Спрашивается,… …

    Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • 58Генетический код —         система зашифровки наследственной информации в молекулах нуклеиновых кислот, реализующаяся у животных, растений, бактерий и вирусов в виде последовательности нуклеотидов (См. Нуклеотиды). В природных нуклеиновых кислотах (См. Белки)… …

    Большая советская энциклопедия

  • 59Каузатив — особое наклонение в индоевропейских, а также и некоторых других языках, означающее, что подлежащее глагола, стоящего в этом наклонении, не само является носителем действия, выраженного данным глаголом, а побуждает другое лицо производить это… …

    Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • 60Равель М. Ж. —         (Ravel) Морис Жозеф (7 III 1875, Сибур, департамент Атлантические Пиренеи 28 XII 1937, Париж) франц. композитор. Почётный доктор Оксфордского ун та (1928). Отец Р. Пьер Жозеф Р. выходец из Швейцарии, мать испано баскского происхождения. С …

    Музыкальная энциклопедия