dzwony
41ludwisarnia — ż I, DCMs. ludwisarniani; lm D. ludwisarniani (ludwisarniaarń) «zakład rzemieślniczy, w którym odlewano i obrabiano przedmioty z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu (dzwony, posągi, działa, moździerze itp.)» …
42ośniedziały — «pokryty śniedzią» Ośniedziały miedziany dach. Ośniedziałe dzwony kościoła …
43pocichnąć — dk Vc, pocichnąćniemy, pocichnąćną, pocichnąćnijcie, pocichnąćchli, pocichnąćnąwszy (pocichnąćchłszy) «pogrążyć się w ciszy, ucichnąć, umilknąć kolejno» Pocichły czyjeś kroki. Dzwony pocichły. Pocichły szczekające psy …
44podzwonne — n odm. jak przym., blm przestarz. «dzwonienie po umarłym na pogrzebie w dzwony kościelne; opłata za to dzwonienie» przen. książk. «hołd pamięci, wspomnienie o czymś, co minęło» …
45potężnie — potężnieej 1. «bardzo mocno pod względem siły fizycznej; silnie» Pchnąć, uderzyć kogoś potężnie. Zawodnik wyglądał potężnie. 2. «w bardzo dużym stopniu (pod względem słyszalności, widzialności, odczuwalności itp.); bardzo intensywnie, dużo;… …
46rozdźwięczeć — dk VIIb, rozdźwięczećczy, rozdźwięczećczał 1. książk. «wypełnić się hałasem, wrzawą, napełnić się dźwiękiem; rozbrzmieć» Dom rozdźwięczał gwarem. Łąka rozdźwięczała cykaniem świerszczy. 2. rzad. to samo, co rozdźwięczeć się Niech pieśń… …
47rozjęczeć się — dk VIIb, rozjęczeć sięczę się, rozjęczeć sięczysz się, rozjęczeć sięjęcz się, rozjęczeć sięczał się, rozjęczeć sięczeli się «zacząć jęczeć, rozbrzmieć jękiem» Rozjęczał się głośno, płaczliwie. Rozjęczały się dzwony …
48trwoga — ż III, CMs. trwogaodze; lm D. trwóg «stan, uczucie niepokoju o to, co nastąpi, co grozi; lęk, obawa, przerażenie, strach» Śmiertelna, zabobonna trwoga. Okrzyk trwogi. Trwoga przed czymś nieznanym. Nie okazywać trwogi. Drżeć z trwogi. Coś budzi,… …
49w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… …
50zabić — dk Xa, zabićbiję, zabićbijesz, zabićbij, zabićbił, zabićbity zabijać ndk I, zabićam, zabićasz, zabićają, zabićaj, zabićał, zabićany 1. «pozbawić kogoś, coś życia w sposób gwałtowny, zadać komuś śmierć; uśmiercić, zamordować» Zabić kogoś… …
