montecillo
121cabezo — ► sustantivo masculino 1 Cerro alto o cumbre de un monte. 2 GEOGRAFÍA Monte pequeño y aislado. 3 INDUMENTARIA Y MODA Abertura de una prenda para pasar por ella la cabeza. TAMBIÉN cabezón 4 GEOGRAFÍA Peñasco redondeado que sobresale un poco del… …
122otero — (Del ant. oto, alto.) ► sustantivo masculino GEOGRAFÍA Cerro aislado que domina un llano. * * * otero (del antig. «oto», alto) m. *Montecillo aislado en un llano. * * * otero. (De or. inc.). m. Cerro aislado que domina un llano. * * * ► masculino …
123muncel — MUNCÉL, muncel, s.n. Munte sau deal mic, care constituie o treaptă mai coborâtă a unui lanţ sau a unui masiv muntos, cu structură cutată, alcătuit din roci dure. – Din lat. monticellus. Trimis de RACAI, 14.12.2007. Sursa: DEX 98 muncél s. n.,… …
124montículo — sustantivo masculino cabezo, cerro, montecillo, colina, alcor, loma, otero, altozano, collado*. * * * Sinónimos: ■ altozano, colina, co …
125túmulo — sustantivo masculino sepulcro, enterramiento, losa, sarcófago, tumba*, sepultura, hoya, catafalco. Catafalco es un túmulo o sepulcro adornado con magnificencia. * * * Sinónimos: ■ sepultura …
126mambla — (Del lat. mammŭla, dim. de mamma, teta). f. Montecillo en forma de teta de mujer …
127terromontero — m. Collado, montecillo …
128túmulo — (Del lat. tumŭlus). 1. m. Sepulcro levantado de la tierra. 2. Armazón de madera, vestida de paños fúnebres, que se erige para la celebración de las honras de un difunto. 3. Montecillo artificial con que en algunos pueblos antiguos era costumbre… …