o koniu

  • 31dojeżdżacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów przestarz. «myśliwy na koniu ścigający z ogarami lub chartami zwierzynę» Krzyk strzelców, trąby dojeżdżaczy grzmiały ze środka puszczy. (Mickiewicz) …

    Słownik języka polskiego

  • 32dubler — m IV, DB. a, Ms. dublererze; lm M. dublererzy, DB. ów «aktor grający pewną rolę na przemian z innym aktorem; w filmie osoba zastępująca aktora w pewnych scenach wymagających specjalnych umiejętności, np. pływania, jazdy na koniu, na nartach itp.» …

    Słownik języka polskiego

  • 33dzielnie — dzielnieej 1. «odważnie, bohatersko, walecznie, bitnie» Dzielnie spisywał się na polu bitwy. Dzielnie walczyć, bronić się, odpierać atak. 2. «zaradnie, energicznie, sprawnie, umiejętnie, dobrze» Dzielnie dawała sobie radę z prowadzeniem domu.… …

    Słownik języka polskiego

  • 34dżygitówka — ż III, CMs. dżygitówkawce, blm «ewolucje, popisy na koniu lub koniach w biegu, wykonywane przez kaukaskich górali i Kozaków, a następnie przejęte przez sportowców i cyrkowców jako rodzaj sportowej walki na koniach» ‹ros. z tur.› …

    Słownik języka polskiego

  • 35gdzie — 1. «zaimek zastępujący człon zdania oznaczający miejsce jako środowisko odbywania się czegoś, rzadziej także cel przestrzenny, kierunek (dokąd) lub drogę, trasę (którędy)» a) «w zdaniach pytajnych lub w zdaniach podrzędnych wyrażających pytanie»… …

    Słownik języka polskiego

  • 36harcować — ndk IV, harcowaćcuję, harcowaćcujesz, harcowaćcuj, harcowaćował 1. «wyprawiać harce; dokazywać, swawolić, skakać, hasać» Harcować na koniu. Chłopcy harcujący na łące. 2. daw. «odbywać harce przed bitwą» …

    Słownik języka polskiego

  • 37hasać — ndk I, hasaćam, hasaćasz, hasaćają, hasaćaj, hasaćał 1. «biegać, brykać, wyprawiać harce; spędzać czas na beztroskich zabawach» Dzieci hasają w ogrodzie, na łące. Hasać na koniu. Hasać całymi dniami. przen. Wiatr hasa po polach. 2. «tańczyć z… …

    Słownik języka polskiego

  • 38hipologia — ż I, DCMs. hipologiagii, blm «nauka o koniu, zajmująca się jego anatomią, fizjologią, embriologią, filogenezą oraz hodowlą, opisem ras końskich itp.» ‹z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 39jabłkowity — «o koniu: mający maść najczęściej siwą, rzadziej bułaną i gniadą, z ciemniejszymi plamami okrągławego kształtu (zwanymi jabłkami)» …

    Słownik języka polskiego

  • 40jechać — ndk, jadę, jedziesz, jedź, jechał 1. «przenosić się z miejsca na miejsce za pomocą środków lokomocji, odpowiedniego sprzętu sportowego lub na grzbiecie zwierzęcia; odbywać podróż, udawać się w jakimś kierunku» Jechać pociągiem, samochodem,… …

    Słownik języka polskiego