o koniu

  • 41jezdny — jezdnyni 1. «używany, przeznaczony do jazdy» Droga jezdna. Tabor jezdny. ∆ elektr. Przewód, drut jezdny, sieć jezdna «przewody elektryczne zawieszone nad jezdnią lub torem, przeznaczone do zasilania pojazdów w energię elektryczną; sieć trakcyjna» …

    Słownik języka polskiego

  • 42jeździć — ndk VIa, jeżdżę, jeździsz, jeźdź, jeździł 1. «przebywać (stale, wielokrotnie, od czasu do czasu) odległość jakimkolwiek środkiem lokomocji; prowadzić pojazd; podróżować, udawać się dokądś» Jeździć konno. Jeździć wozem, tramwajem, pociągiem,… …

    Słownik języka polskiego

  • 43jeździec — m II, D. jeźdźca 1. B.=D., W. jeźdźcze; lm M. jeźdźcy, DB. jeźdźców «człowiek jeżdżący na jakimś zwierzęciu wierzchowym, zwłaszcza na koniu, uprawiający jazdę konną» Jeździec pędzi, galopuje. Jeźdźcy dosiedli koni. 2. B.=M.; lm MB. jeźdźce środ.… …

    Słownik języka polskiego

  • 44karogniady — «zbliżony do maści (konia) karej, miejscami brunatny lub żółtawy; o koniu: mający taką maść; skarogniady» …

    Słownik języka polskiego

  • 45kasztanowaty — «mający barwę kasztana (owocu kasztanowca), rudawobrązowy; o koniu: cisawy» Kasztanowate włosy. Kasztanowaty koń …

    Słownik języka polskiego

  • 46konisko — n II, N. koniskokiem; lm D. koniskoków «z politowaniem lub sympatią o koniu starym, słabym» Znużone konisko dowlokło się do stajni …

    Słownik języka polskiego

  • 47koniś — m I, DB. koniśisia; lm M. koniśisie, D. koniśisiów rzad. «pieszczotliwie o koniu» …

    Słownik języka polskiego

  • 48konno — «na koniu, wierzchem» Jechać (jeździć) konno …

    Słownik języka polskiego

  • 49konny — konni «jeżdżący konno, posługujący się koniem albo końmi; poruszający się przy pomocy konia, zaprzężony w konia lub konie, z udziałem konia lub koni» Rycerz konny. Oddział konny. Konna piechota. Konna przejażdżka. Konny zaprzęg, wóz, tramwaj.… …

    Słownik języka polskiego

  • 50kwiczeć — ndk VIIb, kwiczećczy, kwiczećczał kwikać ndk I, kwiczećka, kwiczećają, kwiczećał kwiknąć dk Va, kwiczećnie, kwiczećnął, kwiczećnęła, kwiczećnąwszy «o niektórych zwierzętach, zwłaszcza świni, dziku, rzadziej koniu: wydawać głos» …

    Słownik języka polskiego