plepa
51achaque — (Del ár. as saka, queja, enfermedad.) ► sustantivo masculino 1 MEDICINA Malestar o enfermedad crónica, principalmente la que se padece en la vejez: ■ debido a sus achaques estaba, cada dos por tres, en la consulta del médico. SINÓNIMO dolencia 2… …
52imperfecto — (Del lat. imperfectus.) ► adjetivo 1 Que no es perfecto: ■ por su imperfecta dicción reconocieron su origen extranjero. ► adjetivo/ sustantivo masculino 2 GRAMÁTICA Se aplica al tiempo verbal que expresa que la acción presentada no está acabada.… …
53pepla — ► sustantivo femenino Persona, animal o cosa que tiene muchos defectos. TAMBIÉN plepa * * * pepla. (De or. inc.). f. coloq. Persona, animal o cosa que tiene muchos defectos en lo físico o en lo moral. || 2. coloq. Cosa fastidiosa o molesta,… …
54engarnio — ► sustantivo masculino coloquial Persona o cosa que no sirve para nada por ser vieja o estar estropeada. * * * engarnio m. *Chanca (persona o cosa achacosa, vieja o inútil). * * * engarnio. m. coloq. plepa …
55plăpấnd — plăpînd ( dă), adj. – 1. Debil, firav. – 2. Fragil. Origine expresivă. Der. din lat. *palpabundus ‹ palpāre a mîngîia (Cihac, I, 223; Candrea, rom., XXXI, 309; Loewe 14; Candrea Dens., 1401; Candrea, Éléments, 7; Puşcariu 1332; REW 6174; Rosetti …
56buñuelo — sustantivo masculino coloquial chapuza. * * * Sinónimos: ■ chapuza, chapucería, birria, adefesio, plepa …
57nemunė — nemùnė dkt. Plẽpa kaip nemùnių púodas (labai) …
58ple — plè išt. Dárbo nedi̇̀rba, tik plè plè plè per diẽną plẽpa …
59apiplepėti — apiplepėti, apìplepa, ėjo 1. tr. apšnekėti, aptarti: Tai jau jūs ten viską apiplepėjot Kp. 2. tr. ką bloga apie kitą pasakyti, apkalbėti: Į akis draugė, o ten nuėjus visaip mane àpplepa Kt. 3. refl. ilgai užtrukti plepant: Apsiplepėjau, dabar… …
60aprengti — apreñgti, ia, àprengė tr. 1. Š, LL260, Pls, DŽ apvilkti, aptaisyti: Paduokit ma[no] kelnes ir jau balakoną, tai aš aprengsiù jį Šlčn. Aprengt sutektau aš kuoj (turėčiau drabužių, autuvo) Lp. Atsikėlė toj viedma, àprengė tą mergaitę, kad… …