położyć się

  • 31bok — m III, D. u, N. bokkiem; lm M. i 1. «prawa albo lewa strona tułowia człowieka lub zwierzęcia» Położyć się na prawym boku. Przewracać się z boku na bok. Wziąć się pod boki. Zawiesić miecz u boku. ◊ Coś jest pod bokiem «coś jest bardzo blisko, do… …

    Słownik języka polskiego

  • 32złożyć — głowę (na czymś) «oprzeć, położyć głowę na czymś lub położyć się»: Objął Ginę, która złożyła mu głowę na piersi i płakała cicho, a łzy jej kapały mu na lewą rękę gorącymi kroplami. S. I. Witkiewicz, Pożegnanie. Zapadł werdykt: Zabić! Dwaj młodzi… …

    Słownik frazeologiczny

  • 33wyciągnąć — dk Va, wyciągnąćnę, wyciągnąćniesz, wyciągnąćnij, wyciągnąćnął, wyciągnąćnęła, wyciągnąćnęli, wyciągnąćnięty, wyciągnąćnąwszy wyciągać ndk I, wyciągnąćam, wyciągnąćasz, wyciągnąćają, wyciągnąćaj, wyciągnąćał, wyciągnąćany 1. «ciągnąc wyjąć,… …

    Słownik języka polskiego

  • 34rozwalić — dk VIa, rozwalićlę, rozwalićlisz, rozwalićwal, rozwalićlił, rozwalićlony rozwalać ndk I, rozwalićam, rozwalićasz, rozwalićają, rozwalićaj, rozwalićał, rozwalićany 1. pot. «waląc, uderzając zburzyć, zniszczyć, rozbić na kawałki, sprawić, że coś… …

    Słownik języka polskiego

  • 35upaść — I dk Vc, upadnę, upadniesz, upadnij, upadł, upadłszy upadać ndk I, upaśćam, upaśćasz, upaśćają, upaśćaj, upaśćał 1. «zmienić nagle pozycję ze stojącej, pionowej na leżącą, poziomą; paść, przewrócić się, zwalić się» Potykała się i upadała co… …

    Słownik języka polskiego

  • 36powyciągać — dk I, powyciągaćam, powyciągaćasz, powyciągaćają, powyciągaćaj, powyciągaćał, powyciągaćany 1. «wyciągnąć, wyjąć, wydostać wiele czegoś kolejno, jedno po drugim» Powyciągała z szafy wszystkie swoje suknie. Powyciągać książki z półek. 2. «o wielu …

    Słownik języka polskiego

  • 37cień — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. cienia; lm D. cieni || cieniów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciemne odbicie nieprzezroczystego obiektu oświetlonego z jednej strony, utworzone przez padające promienie… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 38odwalić — dk VIa, odwalićlę, odwalićlisz, odwalićwal, odwalićlił, odwalićlony odwalać ndk I, odwalićam, odwalićasz, odwalićają, odwalićaj, odwalićał, odwalićany 1. «odrzucić coś ciężkiego, odepchnąć, odsunąć na bok» Odwalić gruz, kamienie, śnieg z drogi.… …

    Słownik języka polskiego

  • 39trawa — ż IV, CMs. trawawie; lm D. traw 1. «niektóre gatunki roślin z rodziny o tej samej nazwie, przeważnie pastewne, rosnące gromadnie (dziko lub zasiane); liście tych roślin» Bujna, soczysta trawa. Trawy jednoroczne, wieloletnie. Trawy niskie, wysokie …

    Słownik języka polskiego

  • 40wyciągnąć — 1. Woda wyciąga «długa kąpiel osłabia» 2. Wyciągać nogi «iść bardzo szybko, dużymi krokami»: (...) wyszli wszyscy trzej za bramę, wyciągając nogi w pośpiechu. B. Wojdowski, Chleb. 3. Wyciągać rękę «żebrać, prosić o wsparcie»: Oburzają ich też… …

    Słownik frazeologiczny