sud
51sud — {{hw}}{{sud}}{{/hw}}o Sud s. m. 1 Punto cardinale nella cui direzione si osserva il Sole nel momento in cui esso è più alto sull orizzonte: polo sud. 2 Zona meridionale di un paese: il sud dell Italia; CONTR. Nord. ETIMOLOGIA: dal franc. sud, a… …
52sȗd — sȗd1 m 〈G súda, N mn sȕdovi〉 1. {{001f}}a. {{001f}}mišljenje o kome ili o čemu; ocjena b. {{001f}}pravn. sučev pravorijek 2. {{001f}}a. {{001f}}pravn. državni organ koji vrši jurisdikciju [istražni ∼; drugostupanjski ∼] b. {{001f}}meton. zgrada… …
53sud — nm. kouté du vîn <côté du vent> (Thônes.004), flyan du vêê (Albanais.001), lâ du van (Saxel.002), côté du vent (Chamonix) ; adrai <endroit> (004) ; vîn (avec article) <vent> (004), vêê (001) ; sud(o) (001, Villards Thônes) ;… …
54sud- — ► prefijo Componente de palabra procedente del ingl. ant. suth, que significa sur: ■ sudoeste; sudamericano. TAMBIÉN sur * * * sud Forma de «sur» empleada en forma prefija: ‘sudeste’. * * * sud . (Cf …
55Süd — Sü̲d1 ohne Artikel, indeklinabel, Seefahrt, Meteorologie ≈ ↑Süden (1) ↔ Nord <Wind aus / von Süd; ein Kurs Richtung Süd> Sü̲d2 der; s; nur Sg, Seefahrt ≈ Südwind …
56Sud — sieden: Das altgerm. starke Verb mhd. sieden, ahd. siodan, niederl. zieden, engl. to seethe, schwed. sjuda »kochen, aufwallen« ist etymologisch nicht sicher erklärt. Als ablautende Substantive gehören dazu got. sauÞs »Opfer«, aisl. sauđr »Schaf« …
57şud — (Quba) taxtabiti ◊ Şud eləməy (İrəvan) – ağ etmək, həddini aşmaq. – Bu günnər oğrular lap şud eliyif …
58südəcər — sif. Bir birinin dalınca doğulan. Südəcər uşaqlar. – <Pəri nənə:> <Hümmətin> bir böyük külfəti vardır. Südəcər, əkiztay, cin çolpası kimi zılğa zılğa bir birinə qarışmışdı. S. R …
59sud — africà sud| a|fri|cà Mot Agut Nom masculí …
60sud — sȗd2 m <N mn sȕdovi/ i> DEFINICIJA reg., v. posuda ONOMASTIKA pr. (prema zanimanju): Sȕdār (1210, Pakrac, Zagreb, I Slavonija), Sudárević (240, Čazma, Slavonski Brod, I Slavonija), Sùdarić (240, Orahovica, I Slavonija, Ogulin) ETIMOLOGIJA… …
