ruin
1ruin — n Ruin, havoc, devastation, destruction are comparable when they mean the bringing about of disaster or what is left by a disaster. They are general terms which do not definitely indicate the cause or the effect yet suggest the kind of force… …
2Ruin — Ru in, n. [OE. ruine, F. ruine, fr. L. ruina, fr. ruere, rutum, to fall with violence, to rush or tumble down.] 1. The act of falling or tumbling down; fall. [Obs.] His ruin startled the other steeds. Chapman. [1913 Webster] 2. Such a change of… …
3ruin — [ro͞o′ən] n. [ME ruine < OFr < L ruina < ruere, to fall, hurl to the ground < IE * ereu < base * er , to set in motion, erect > RUN, RISE] 1. Archaic a falling down, as of a building, wall, etc. 2. [pl.] the remains of a fallen… …
4Ruin — Ru in, v. t. [imp. & p. p. {Ruined};p. pr. & vb. n. {Ruining}.] [Cf. F. ruiner, LL. ruinare. See {Ruin}, n.] To bring to ruin; to cause to fall to pieces and decay; to make to perish; to bring to destruction; to bring to poverty or bankruptcy; to …
5Ruin — Ru in, v. i. To fall to ruins; to go to ruin; to become decayed or dilapidated; to perish. [R.] [1913 Webster] Though he his house of polished marble build, Yet shall it ruin like the moth s frail cell. Sandys. [1913 Webster] If we are idle, and… …
6Ruin — Sm Zustand der Vernichtung erw. fremd. Erkennbar fremd (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. ruine, dieses aus l. ruīna Zusammensturz, Trümmer ; Ruine. Verb: ruinieren; Adjektiv: ruinös. Ebenso nndl. ruïne, ne. ruin, nschw. ruin, nnorw. ruin …
7ruin — adjetivo 1. (antepuesto / pospuesto) Uso/registro: elevado. Que es malvado y despreciable: Alicia es una persona ruin. Alberto me ha escrito una carta ruin. Tus ruines palabras se me quedaron grabadas en la memoria. 2. Uso/registro: elevado. Que… …
8ruin — RUÍN s.m. Plantă erbacee cu tulpina acoperită de peri, cu frunze opuse, lucioase şi cu flori liliachii, roşietice sau albe, dispuse în capitule sferice la vârful lujerilor (Succisa pratensis). – cf. scr. r u j a n . Trimis de LauraGellner,… …
9ruin — [n] situation of devastation atrophy, bane, bankruptcy, bath, breakdown, collapse, confusion, crackup, crash, crumbling, damage, decay, defeat, degeneracy, degeneration, demolition, destitution, destruction, deterioration, dilapidation,… …
10Ruin — »Zusammenbruch, Zerrüttung, Untergang«: Das seit dem 17. Jh. bezeugte »Ruin« ist identisch mit dem seit dem 16. Jh. bezeugten Ruine »zerfallenes Bauwerk, Trümmer«, übertragen auch »Wrack, hinfälliger Mensch«. Beide sind aus gleichbed. frz. ruine… …
11Ruin — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Auch: • Untergang • ruinieren • zugrunde richten Bsp.: • Der Verlust seiner Arbeit bedeutete für ihn den Ruin …
12ruin — (De ruina). 1. adj. Vil, bajo y despreciable. 2. Pequeño, desmedrado y humilde. 3. Dicho de una persona: Baja, de malas costumbres y procedimientos. 4. Dicho de una costumbre o de una cosa: mala. 5. Mezquino y avariento. 6. Dicho de un animal:… …
13ruin — ► NOUN 1) physical destruction or collapse. 2) a building (or the remains of a building) that has suffered much damage. 3) a dramatic decline; a downfall. 4) the complete of a person s money and other assets. ► VERB 1) damage irreparably; reduce… …
14RUIN — bezeichnet das meist wirtschaftliche Zugrundegehen einer Existenz, z. B. einer Firma; siehe Insolvenz. RU IN steht für: Inguschetien, ISO 3166 2 Code der russischen Republik Diese Seite ist eine Beg …
15Ruin — bezeichnet: das meist wirtschaftliche zu Grunde Gehen einer Existenz, z. B. einer Firma; siehe Insolvenz RU IN steht für: Inguschetien, ISO 3166 2 Code der russischen Republik …
16Ruīn — (v. lat. ruina, Einsturz), Verfall, Zerrüttung, Untergang. Ruinieren, zerstören, verwüsten, zugrunde richten. Ruinös, verderblich …
17Ruin — Ruīn (lat.), Verfall, Untergang, Zerrüttung; Ruīne, Trümmer eines verfallenen oder zerstörten Bauwerks (bes. Kloster, Burg); ruinieren, zerstören, verwüsten, zugrunde richten; ruinös, den Einsturz drohend; verderblich …
18ruin — index bankruptcy, betray (lead astray), catastrophe, consumption, damage (noun), damage (verb), debacle …
19Ruin — (der) …
20ruin — {{Roman}}I.{{/Roman}} noun 1 spoiled state ADJECTIVE ▪ complete, utter VERB + RUIN ▪ fall into, go to ▪ The house gradually fell into ruin …