Pinus pinea

Pinus pinea

Pinus pinea

?
Pino piñonero
Pinien La Brena2004.jpg
Pinus pinea en la Costa de la Luz (España)
Estado de conservación
En peligro (EN)
IUCN 3.1
Clasificación científica
Reino: Plantae
División: Spermatophyta Pinophyta
Clase: Pinopsida Coniferopsida
Orden: Pinales
Familia: Pinaceae
Género: Pinus
Subgénero: Pinus
Especie: P. pinea
Nombre binomial
Pinus pinea
L.

Pinus pinea, árbol de la familia Pinaceae, también conocido como pino piñonero por producir como semilla grandes piñones consumidos por la humanidad desde tiempos inmemoriales.

Contenido

Descripción

El pino piñonero puede tener más de 25 metros de altura, con un tronco único, rectilíneo y vertical que se eleva sin ramificaciones en su primera mitad o más arriba, para después abrirse mediante ramas de similar grosor en una copa redondeada y achatada, en forma de sombrilla. La superficie del tronco se caracteriza por disponer de placas de color grisáceo, separadas por grietas rojizas. Prefiere los suelos arenosos.

Las piñas son ovalo-esféricas de entre 10 y 15 cm de longitud y maduran al tercer año, dando unos piñones cubiertos de una dura corteza, de 1 cm de longitud, carnosos y sabrosos, pudiendo haber piñas en su primer año de maduración junto con otras listas para ser recogidas en la copa de un mismo pino piñonero. La temporada de recogida de la piña se establece entre los meses de noviembre y enero por los piñeros todos los años, únicas personas autorizadas por los ayuntamientos para la temporada teniendo como requisito entre otros el estar dado de alta en el paro agrícola, pudiendo obtener tras la temporada de recogida aproximadamente 1,5 millones de pesetas por su trabajo en esos meses. Sin duda los piñeros hacen un trabajo increíble, con sus utensilios para la labor, desde ganchos enormes para dejarlas caer al suelo o espolones en las botas para escalar en los pinos. Un gran trabajo que justifica por supuesto el precio de mercado de estos piñones, además de la gran cantidad de intermediarios por los que pasa. Una vez que el piñero ha recogido la piña, las ponen en altos hornos para sacar el piñon ya que la piña de manera natural para protegerse contra fuegos naturales abre las compuertas para, si estuvieran aún en el árbol, asegurar la supervivencia dejando caer el piñón; y al obtener el piñon, vuelven a tostarlos para así luego poder comercializar y distribuir ese característico piñón dulce de este pino piñonero.

Sin embargo no se podría realizar la recogida del piñón en ningún área potegida como Parque Nacional ya que esta figura de protección no permite el aprovechamiento de los recursos naturales, ni siquiera por los piñeros.

Distribución y hábitat

Pinus pinea es natural de toda la franja mediterránea, siendo en la Península Ibérica más habitual en la zona centro y sur. Se desarrolla normalmente en un rango de alturas que van desde el nivel del mar hasta los 1000 ó 1200 msnm, formando bosques monoespecíficos preferentemente en suelos silíceos.

Es una especie de luz (heliófila), resiste muy bien la sequía estival y soporta heladas no muy extremas.

Usos

La madera del pino piñonero es ligera y flexible. Se la puede utilizar en carpintería y en estructuras, en particular, en la construcción marítima. También se puede utilizar ésta para hacer carbón vegetal de manera tradicional quizás con los boliches (pirámides de troncos de madera que dejan simplemente un pequeño orificio para dejar salir el humo mientras la madera se cuece en su interior siendo éste completamente cubierto por arena). Igualmente también se utiliza la madera de este pino para la fabricación de pasta de papel o para obterer resina.

Los piñones se utilizan en repostería, en guarnición de ensaladas, o también en platos en salsa de tipo Tayín que mezcla azucarado y salado. El piñón entra en numerosos platos mediterráneos. Tenía antes la reputación de ser afrodisiaco. España es el primer productor mundial de piñones.

Galería de imágenes

Enlaces externos

Wikispecies

Obtenido de "Pinus pinea"

Wikimedia foundation. 2010.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Mira otros diccionarios:

  • Pinus pinea — Pinie Pinien (Costa de la Luz, Spanien) Systematik Klasse: Pinopsida …   Deutsch Wikipedia

  • Pinus pinea — Pin parasol Pin parasol …   Wikipédia en Français

  • Pinus pinea — italinė pušis statusas T sritis vardynas apibrėžtis Pušinių šeimos medieninis, dekoratyvinis augalas (Pinus pinea), paplitęs pietvakarių Azijoje, pietų Europoje. Jo sėklos valgomos. atitikmenys: lot. Pinus pinea angl. Italian stone pine; parasol… …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

  • Pinus Pinea — Pinon Pi[ n] on, n. [Sp. pi[ n]on.] (Bot.) (a) The edible seed of several species of pine; also, the tree producing such seeds, as {Pinus Pinea} of Southern Europe, and {Pinus Parryana, cembroides, edulis, and monophylla}, the nut pines of… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Pinus pinea — ID 64062 Symbol Key PIPI7 Common Name Italian stone pine Family Pinaceae Category Gymnosperm Division Coniferophyta US Nativity Introduced to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution CA Growth Habit Tree Duration …   USDA Plant Characteristics

  • Pinus pinea — …   Википедия

  • Pinus pinea L. — Symbol PIPI7 Common Name Italian stone pine Botanical Family Pinaceae …   Scientific plant list

  • Pinus pinea — noun medium sized two needled pine of southern Europe having a spreading crown; widely cultivated for its sweet seeds that resemble almonds • Syn: ↑stone pine, ↑umbrella pine, ↑European nut pine • Hypernyms: ↑pine, ↑pine tree, ↑true pine …   Useful english dictionary

  • Pinus — Saltar a navegación, búsqueda «Pino» redirige aquí. Para otras acepciones, véase Pino (desambiguación). ? Pinos Pinus …   Wikipedia Español

  • Pinus nelsonii — Conservation status Vulnerable (IUCN 2.3) Scientific classification Kin …   Wikipedia

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”